Het Badpaviljoen staat op een duintop in Domburg en is in 1889 naar ontwerp van J.J. van Nieukerken als sociëteitsgebouw gebouwd. In het Badpaviljoen waren een grote- en een kleine Kurzaal aanwezig die werden gebruikt voor samenkomsten en de beroemde Domburgse kinderbals. Vanaf de vroege jaren ’60 werd het gebouw als hotel gebruikt en raakte het langzaamaan in verval, tot het in 1995 leeg kwam te staan.

Harmonische Architectuur maakte een restauratieplan en bouwde aan de zeezijde een nieuwe vleugel aan. De bouwstijl van die uitbreiding is sterk geïnspireerd op de Hollandse neorenaissancestijl van het oorspronkelijke gebouw. Door te variëren in materialisering en detaillering is echter duidelijk afleesbaar welke delen tot de oorspronkelijke aanleg behoren en welke later zijn aangebouwd.

In het gebouw zijn 12 luxe appartementen ondergebracht, die vrijwel allemaal zeezicht hebben en maximaal reageren op de bijzondere verhoudingen die het monument heeft. Alle appartementen beschikken over zeer ruime balkons en/of dakterrassen.

Aan de zeezijde is op beletage-niveau een heel ruim restaurant gerealiseerd. Onder de nieuwe vleugel is een kelder gerealiseerd waarin ondersteunende ruimten en technische installaties zijn ondergebracht. De Kurzaal is gerestaureerd en wordt zo nu en dan gebruikt voor culturele activiteiten.